Ижийдээ бичсэн захидал

Сайн байна уу, Миний хайрт ээж ээ.

Бодол дэвэрч нойр хулжсан сартай шөнөөр охин нь тандаа захидал бичиж сууна. Өглөө бүр л таныхаа сэтгэлээрээ сүлсэн цайг ууж, орой бүр хайраараа амталсан хоолыг тань идэж хорин жилийг үдсэн ч тандаа "хайртай" гэдэг үгийг тоотой хэлсэн байх юм. Өдийг хүртэл олигтойхон хэлж "амжаагүй" яваа энэ л үгийг минь дамжуулах ачтай боломж гарсанд талархан үзэг цаас аргамжиж, нойроо үргээн суугаа минт энэ ээ.
Хөлсийг тань урсгаж, хөмхийг тань зуулгаж, ясыг тань эвдэж, ядан ядран төрүүлсэн анхны тань үр билээ, би. Уйлан уйлан мэндэлсэн минь тантай учрах гээд баярласных шүү хэмээн усан нүдэлсэн учраа тайлбарлая.
Ингэж та минь анх ээж болчихоод эгдүүтэй бяцхан улаан охиныг харахдаа "энэ жижигхэн гараас нь хөтлөөд хотын гудамжаар дуунд гардаг шиг алхах сан" гэж мөрөөдөж суусан гэдэг. Цаг хугацаа гэдэг харавсан сум адил хурдалж цэцэгтэй цэнгэлтэй хорин зун, цалгим бялхам хорин намар, цан хүүрэгт хорин өвөл ээрүүлийн хөвөрсөн утас мэт ээлж дараалан өнгөрөхөд өдгөө би таниасаа өндөр болчихоод өнөөх дуунд гардаг мөрөөдлийг тань хэд дахин давуулан биелүүлж сугадаад алхдаг болчихож.
Энэ хугацаанд хайртай ээж таныхаа сэтгэлийг чилээж, уурлуулж, гомдоож байсан үе зөндөө. Учир мэдэхгүй бага балчрын гай, үргэлж дэргэд байх юм шиг санах гэнэн тэнэгийн балгаар намайг л гэсэн үгийг тань тоолгүй сэртэлзэж, сээхэлзэж, гоохолзож яваад хатуу хорвоогийн хүйтэн цэвдгийг таньж, харуусал гунигаа хацар дээрээ бөмбөрүүлэхийн цагт хайрт ижий минь та л намайгаа халуун хайрандаа дахин өлгийдөж орчлонг зөөллөсөн билээ. Одоо ч эргэн санахад таныхаа ачит сургаалийг дагалгүй уурлаж, ундууцаж явсандаа өөрийгөө зүхэн буруутгадаг. Намайгаа уучлаарай ээж ээ.
Хар бараан, нулимстай, гомдолтой үеүүд олон байсан ч таниараа бахархуулж, таныгаа баярлуулж, инээлгэж байсан цаг мөч цөөн биш бийд өөрийгөө бас багахан тоодог.

Таныхаа надад итгэдгийг би мэднэ ээ. Та намайгаа "итгэлээрээ" хүмүүжүүлсэн. Юу ч хийж чадахгүй юм шиг өөрт санагдаж, хэн ч надад итгэхгүй байгаа үед та наддаа итгэсээр л байдаг. Та надад итгэсэн болохоор би өөртөө итгэж, тэгээд ч тулгарсан саад бэрхшээлийг даван туулсан удаа олоон. Бага балчир байхаас минь та намайг бие даалгаж, урам, дэмээр тэжээн хийж бүтээх дундрашгүй их хүсэл зоригийг өгсөн билээ. Таны сургасан энэ гэгээрэл, хүмүүжил намайг хаана ч явсан амьдралын минь замыг гэрэлтүүлсээр байна гэдэгт би нь итгэдэг.
Ингээд бодохоор ээж минь та охиныхоо хувьд хичнээн мундаг ачтан, буянтан, "гэгээнтэн" билээ. Энэ хорвоо дээр эхийнхээ ачийг хариулсан хүн нэгээнхэн үгүй гэлцэнэ. Ийм үгэнд охин чинь шантрахыг бас үл хүснэ. Хүсэл мөрөөдлийг тань биелүүлж, таныгаа амар амгалан амьдруулах бол миний амьдралын гол зорилго бөгөөд үүнийг мөн өөрийнхөө үүрэг хариуцлага хэмээн ухамсарладаг.

Уучлалаараа та намайг ухааруулдаг
Урмаараа та намайг зоригжуулдаг
Итгэлээрээ та намайг хурцалдаг
Сэтгэлээрээ та намайг амьдруулдаг

Энэ хорвоод таны л үр болж төрсөндөө би азтай хүн.
Тандаа маш их "ХАЙРТАЙ".

20.. он

Ертөнцийн бүх ижийд сөхрөн мөргөсөн, Монгол Удам